تاریخچه ایر باس

تاریخچه ایر باس

هواپیما	ویژگی‌ها	تعداد مسافر	حداکثر تعداد مسافر	تاریخ معرفی	نخستین پرواز	نخستین تحویل به مشتری	تاریخ توقف تولید	تصویر
ایرباس آ-۳۰۰	۲ موتور، ۲ راهرو	۲۲۸-۲۵۴	۳۶۱	ماه مه ۱۹۶۹	اکتبر ۱۹۷۲	ماه مه ۱۹۷۴ ایر فرانس	تولید در ۲۷ مارس ۲۰۰۷ متوقف شد.
ایرباس آ-۳۱۰	۲ موتور، ۲ راهرو مدل تغییر یافتهٔ A300	۱۸۷	۲۷۹	ژوئیه ۱۹۷۸	۳ آوریل ۱۹۸۲	دسامبر ۱۹۸۵ هواپیمایی الجزایر	تولید در ۲۷ مارس ۲۰۰۷ متوقف شد.
ایرباس آ-۳۱۸	۲ موتور، یک راهرو، حدود ۶ متر کوتاه‌تر از A320	۱۰۷	۱۱۷	آوریل ۱۹۹۹	۱۵ ژانویه ۲۰۰۲	اکتبر ۲۰۰۳ ایر فرانس
ایرباس آ-۳۱۹	۲ موتور، یک راهرو، حدود ۴ متر کوتاه‌تر از A320	۱۲۴	۱۵۶	ژوئن ۱۹۹۳	۲۵ آوت ۱۹۹۵	آوریل ۱۹۹۶ سوییس ایر
ایرباس آ-۳۲۰	۲ موتور، یک راهرو	۱۵۰	۱۸۰	مارس ۱۹۸۴	۲۲ فوریه ۱۹۸۷	مارس ۱۹۸۸ ایر اینتر
ایرباس آ-۳۲۱	۲ موتور، یک راهرو، حدود ۷ متر کشیده‌تر از A320	۱۸۵	۲۲۰	نوامبر ۱۹۸۹	۱۱ مارس ۱۹۹۳	ژانویه ۱۹۹۴ لوفتهانزا
ایرباس آ-۳۳۰	۲ موتور، ۲ راهرو	۲۵۳-۲۹۵	۴۰۶-۴۴۰	ژوئن ۱۹۸۷	۲ نوامبر ۱۹۹۲	دسامبر ۱۹۹۳ ایر اینتر
ایرباس آ-۳۴۰	۴ موتور، ۲ راهرو	۲۳۹-۳۸۰	۴۲۰-۴۴۰	ژوئن ۱۹۸۷	۲۵ اکتبر ۱۹۹۱	ژانویه ۱۹۹۳ ایر فرانس
ایرباس آ-۳۵۰	۲ موتور، ۲ راهرو	۲۷۰-۳۵۰	مشخص نیست	دسامبر ۲۰۰۶	پیش‌بینی شده برای ۲۰۱۱	اواسط ۲۰۱۳ هواپیمایی TAM برزیل
ایرباس آ-۳۸۰	۴ موتور، ۲ راهرو، ۲ طبقهٔ کامل[۱۱]	۵۵۵	۸۵۳	۲۰۰۲	۲۷ آوریل ۲۰۰۵	۱۵ اکتبر ۲۰۰۷ هواپیمایی سنگاپور

صنایع ارباس نخست به صورت کنسرسیومی از شرکتهای هوافضایی اروپایی بنیان گذاشته شد تا با در بازار هواپیماهای مسافربری با شرکتهایآمریکایی مانند بوئینگ، مک‌دانل داگلاس و لاکهیدرقابت کند. جنگ جهانی دوم بسیاری از زیرساختارهای صنعتی اروپا ازجمله صنعت هوایی را از بین برده بود، اما همزمان باعث رشد و شکوفایی صنعت هوایی بسیار موفقی در ایالات متحده آمریکاشده بود. در سال ۱۹۶۵ در نمایشگاه هوایی پاریس، خطوط هوایی عمده اروپا مساله نیاز به هواپیمای مسافربری کوتاه‌بُرد و میان‌بُرد را به بحث و تبادل نظر گذاشتند. در همین سال، به درخواست دولت بریتانیا، شرکت هاوکر سیدلی (Hawker Siddeley) با دو شرکت هوایی فرانسوی به نامهای برُگِه (Breguet) و نور (Nord) برای آغاز طراحی نخستین هواپیمای ایرباس وارد مذاکره شد. این سه شرکت طراحی هواپیمایی با کُد HBN 100 را آغاز کردند.

در سال ۱۹۶۶ میلادی، شرکت سود آویاسیون فرانسوی (Sud Aviation)، شرکت آربایتشگماینشافت (دویچه ایرباس) آلمانی (Arbeitsgemeinschaft; Deutche Airbus) و هاوکر سیدلی بریتانیایی(Hawker Siddeley) شرکای اصلی پروژه ارباس بودند، و درخواست تامین بودجه پروژه به هرسه دولت تقدیم شده بود.

تولد آ-۳۰۰ [ویرایش]

کابین خلبان مدرن هواپیمای غول‌پیکر ایرباسA380

کُد A300 از اوایل سال ۱۹۶۷ میلادی برای نامیدن هواپیمای در دست طراحی ایرباس انتخاب شد. این هواپیما قرار بود ظرفیت حمل ۳۲۰ مسافر را داشته باشد و از دو موتور جت برای تولید نیروی پیشرانه استفاده کند.

در ۲۵ ماه ژوئیه سال ۱۹۶۷ میلادی، سه دولتاروپایی شریک در پروژه بیانیه‌ای اعلام کردند که «برای افزایش همکاری‌های اروپایی در زمینههوانوردی، توسعه اقتصادی و پیشرفت تکنولوژیکی در اروپا، زمینه‌های لازم را برای طراحی و تولید هواپیمای ایرباس را فراهم می‌آورند.»

پس از توافق نهایی برای همکاری در پروژه ایرباس، رُژه بِتی (Roger Béteille) به سمت مدیر فنی پروژه A300 منصوب شد^[۱۲]. وی فرایند ساخت و تولید هواپیما را بین شرکتهای گوناگون تقسیم کرد و این تقسیم‌بندی از آن دوره تا کنون در ساخت تقریبا همه هواپیماهای ایرباس رعایت می‌شود. بر اساس این تقسیم‌بندی قرار شد که اتاق خلبان، ابزار و ادوات کنترل پرواز، و بخش میانی زیر بدنه هواپیما درفرانسه تولید شود. رژه بیتی که از طرفداران هواپیمای جت ۳-موتوره بریتانیایی ترایدنت (Trident) بود، ساخت بالهای هواپیما را به هاوکر سیدلی در بریتانیا واگذار کرد. همچنین مقرر شد که ساخت قسمت‌های جلو و عقب و بخش میانی فوقانی بدنه اصلی هواپیما در آلمان، شهپرها و اجزاء بالها درهلند، و بالک‌های افقی عقب در اسپانیا ساخته شوند.

در ۲۶ سپتامبر سال ۱۹۶۷ طی توافقی مقرر شد که شرکت سود آویاسیون فرانسوی رهبری پروژه را در دست داشته باشد، فرانسه و بریتانیا هریک ۳۷،۵ درصد و آلمان ۲۵ درصد کار را در دست داشته باشند. همچنین شرکت رولزرویس برای ساخت موتور جت برای ایرباس انتخاب شد.

در تاریخ ۱۰ آوریل ۱۹۶۹، دولت بریتانیا رسماً از پروژه ارباس کناره‌گیری کرد، و دولت آلمان با استفاده از این موقعیت سهام خود را به ۵۰ درصد افزایش داد. پس از خروج دولت بریتانیا از مجموعه سهامداران ایرباس، شرکت هاوکر سیدلی بطور مستقل ساخت بالهای ایرباس را در بریتانیا ادامه داد.